GrainProTrade – Pijnboompitten groothandel tegen producentenprijzen
Onze onderneming GrainProTrade levert pijnboompitten rechtstreeks van de boer tegen gunstige voorwaarden. U kunt veilig pijnboompitten bij ons kopen zonder u zorgen te hoeven maken over de kwaliteit, aangezien al onze producten bewust worden geselecteerd door onze QM-medewerkers in Centraal-Azië en daarmee voldoen aan de hoogste normen, wat de verwachte kwaliteit van de goederen garandeert. Naast de hoge standaard worden de producten verkocht tegen een betaalbare groothandelsprijs. De voorwaarden voor de verkoop van pijnboompitten kunnen te allen tijde schriftelijk of telefonisch bij de beheerder worden opgegeven. Ons team levert bestelde pijnboompitten binnen 5 werkdagen bij onze klanten.
De belangrijkste voordelen van de ZusaWerken met ons bedrijf:
- het hoge niveau van professionaliteit van ons hele team, dat zorgt voor een probleemloze levering van pijnboompitten van hoge kwaliteit in de kortst mogelijke tijd;
- een passend prijsniveau, aangezien we rechtstreeks met producenten werken, b.vusamannen werken;
- handige levering direct bij u.
Neem contact op met onze beheerders via de website of telefonisch. Wij bieden pijnboompitten van hoge kwaliteit tegen een optimale prijs!
pijnboompitten
pijnboompitten
pijnboompitten
pijnboompitten
pijnboompitten
Alles over pijnboompitten
Pijnboompitten zijn de algemene naam voor de zaden van verschillende soorten planten in het geslacht Pine, genaamd cederpijnboom, die eetbare zaden opleveren. In Rusland worden de zaden van de Siberische cederpijnboom (Pinus sibirica) meestal pijnboompitten genoemd.
Pijnboompitten zijn kleine, lichtgele korrels met een lichte smaak en worden bijna altijd gepeld verkocht. De hartige smaak van pijnboompitten wordt helderder wanneer ze worden gebakken wanneer ze olie beginnen af te geven. De uitgestrekte Siberische vlakten, waar tegenwoordig deze majestueuze bomen groeien, die wel 3 jaar oud kunnen worden, worden beschouwd als de bakermat van de ceder.
De kern van pijnboompitten bevat: vetten, lecithine, stikstofhoudende stoffen en oa eiwitten, koolhydraten, as, vocht, glucose, fructose, sucrose, zetmeel, dextrine, pentosanen, vezels.
De pijnboompitten bevatten ook macronutriënten zoals fosfor, magnesium, kalium, natrium en calcium; Sporenelementen zijn ijzer, mangaan, koper, zink, molybdeen, silicium, aluminium, jodium, boor, nikkel, kobalt, lood, strontium, zilver. Zelfs de vruchtschil van de zaden bevat voor de mens belangrijke macro- en sporenelementen zoals fosfor, zwavel, calcium, kalium, ijzer, mangaan en silicium. 100 g cederpitten bevatten zo'n hoeveelheid gebrekkige sporenelementen dat de dagelijkse behoeften van een persoon aan mangaan, koper, zink en kobalt kunnen worden gegarandeerd.
14 aminozuren zijn gedefinieerd in het kerneiwit van cederzaden, waarvan 70% essentieel is, waarvan arginine (ongeveer 20%) een onmisbare rol speelt in de ontwikkeling van een groeiend organisme. Pijnboompitten bevatten bijna alle essentiële aminozuren, meervoudig onverzadigde vetzuren, vitamines: A, B, C, D, E, R. De biologische waarde van pijnboompitten is te danken aan een hoog gehalte aan vitamine B1 en vitamine E.
Consumptie van pijnboompitten maakt het mogelijk om de "eiwithonger" in evenwicht te brengen voor degenen die zijn overgestapt op een vegetarisch dieet. Het plantaardige eiwit van pijnboompitten is perfect uitgebalanceerd en in de ZusaSamenstelling dicht bij menselijke weefseleiwitten en wordt voor 99% door het lichaam opgenomen. Een andere factor die de hoge voedingswaarde van pijnboompitten bepaalt, is dat pijnboompitten bijna alle essentiële aminozuren, meervoudig onverzadigde vetzuren, vitamines en minerale elementen bevatten.
Als natuurlijk voedingsproduct hebben pijnboompitten geen contra-indicaties voor gebruik in voeding en voor medicinale en profylactische doeleinden. Pijnboompitten zijn vooral nuttig bij immunodeficiëntie, allergische ziekten, atherosclerose, coronaire hartziekte, ziekten van het maagdarmkanaal, waaronder maagzweer en galsteenziekte.
Pijnboompittenolie, heeft hoge voedende en helende eigenschappen, wordt gemakkelijk door het lichaam opgenomen. Cederolie bevat een enorme hoeveelheid vitamines (C, B1, B2, A, E, P, F), essentiële vetzuren, waaronder meervoudig onverzadigde (omega-3) zuren, reguleert de lever- en gastro-intestinale functie, normaliseert het cholesterolgehalte in het bloed; bevordert de verwijdering van giftige stoffen uit het lichaam, verbetert het celmetabolisme, bloedusaopleggen; heeft een positief effect op het zenuwstelsel; Het heeft een versterkend effect; Het stimuleert de functie van de geslachtsklieren; verhoogt de fysieke en mentale prestaties; effectief bij dysbiosen en beriberitis; nuttig voor de groei en ontwikkeling van het organisme van kinderen.
Waardevolle voedings- en geneeskrachtige eigenschappen van pijnboompitten helpen bij hoge bloeddruk en atherosclerose, hebben een positief effect op de hoge zuurgraad van maagsap, maag- en darmzweren, oprispingen en brandend maagzuur.
Pijnboompitten in geplette toestand kunnen worden gebruikt om dieren te voeren. Het heeft een gemiddelde voedingswaarde in vergelijking met andere soorten voer, hoewel het veel vezels bevat, waardoor de verteerbaarheid laag is.
Wanneer de olie uit de kern van de pijnboompitten wordt geperst (door koude persing), blijft cedercake over, die rijk is aan biologisch werkzame stoffen, sporenelementen, eiwitten, vitamine E, A, C, C van groep B, bevat onverzadigde vetzuren en bevat geen cholesterol. Dit is een uitstekend dieetproduct dat, wanneer het wordt gebruikt, helpt het metabolisme te normaliseren, de gezondheid te behouden en de menselijke prestaties gedurende vele jaren te behouden. Het wordt aanbevolen om het toe te voegen aan desserts, crèmes, fruit- en groentesalades. Het voegt een subtiele smaak en smaak toe aan taarten, taarten, ijs en andere zoetwaren. Je kunt het ook gebruiken met cottage cheese, granola, honing, etc.
De schil van pijnboompitten is rijk aan tannines. Er worden tincturen en afkooksels van gemaakt (2-3 eetlepels per glas), die worden gebruikt in de vorm van lotions en wasbeurten voor ontsteking van de slijmvliezen van de mondholte en andere organen - voor huidziekten (korstmossen, puistjes, eczeem , enz.), brandwonden. Tinctuur van pijnboompitten werd gebruikt om het maagdarmkanaal te behandelen. Het verhoogt de tonus, geeft kracht en herstelt de normale werking van de organen van het maagdarmkanaal. Het afkooksel van de pijnboompitten heeft een samentrekkend, pijnstillend en ontstekingsremmend effect, het wordt aanbevolen om te drinken bij gastro-intestinale stoornissen.
Het gebruik van pijnboompitten verhoogt de afweer van het lichaam, versterkt het immuunsysteem. Pijnboompitten verhogen de potentie bij mannen.
Ceder is een naaldboom tot 50 m hoog met een stamdiameter van 2-3 m. Cederschors is grijs, dun en glad bij jonge bomen, wordt dikker naarmate ze ouder worden en wordt bedekt met scheuren. Het wortelsysteem is gemakkelijk aanpasbaar en vanwege de eigenschappen van de bodem, maar vaak oppervlakkig met een groot aantal hulpprocessen. Een belangrijke factor die de ontwikkeling van een vertakt wortelstelsel beïnvloedt, is de mosbedekking.
De naalden van de ceder zijn naaldvormig, driehoekig tot vierhoekig, hard met scherpe naalden bij sommige soorten (Cedrus libani) en zacht bij andere (Cedrus atlantica). De kleur varieert van rijk groen tot zilver.
De ceder bloeit in de herfst. De plant is eenhuizig, mannelijke en vrouwelijke aartjes rijpen op de takken van één boom. De cederkegels zijn rechtopstaand, langwerpig, blauwachtig, maar ze worden bruin met rijping. De boom begint pas laat vruchten te dragen, de eerste kegels verschijnen op de leeftijd van 20-25 jaar. De bult rijpt 2-3 jaar, het zaadmateriaal vergaat in de herfst en winter. Verwar de ceder (Cedrus) niet met de zogenaamde cederpijnboom - een voorwaardelijke naam die verschillende soorten van het geslacht Pine (Pinus) verenigt.
Deze omvatten: Siberische grenen, Europees, Ests, Koreaans. De zaden van deze bomen worden gebruikt voor voedsel en worden "pijnboompitten" genoemd. Vanuit botanisch oogpunt is dit echter geen noot en geen cedervrucht, het zou correct zijn om het product "pijnboompitten" te noemen. De vruchten van planten van het geslacht ceder zijn oneetbaar.
De gemiddelde levensduur van ceder is 1000 jaar of meer. De oudste ceder groeit op het Japanse eiland Yakushima, zijn leeftijd is volgens verschillende bronnen 3-7 duizend jaar oud. De groeisnelheid van de boom verandert naarmate hij ouder wordt.
Aan het begin van het leven groeit het snel, op volwassen leeftijd is het matig en voegt het 20-30 cm per jaar toe.
Het geslacht Cedrus bevat 4 soorten: Himalayaceder (C. deodara), Libanees (C. libani), Atlas (C. atlantica), kort of Cypriotisch (C. brevifolia). "Ceder" wordt vaak bomen genoemd die niet relevant zijn voor dit geslacht. Siberische ceder is bijvoorbeeld een Siberische den (Pinus sibirica). Kaukasische ceder wordt soms C. deodara genoemd, en Karelisch zijn verschillende coniferen die in de Karelische bossen groeien.
Ceders groeien in oostelijke en zuidelijke regio's en geven de voorkeur aan bergachtige gebieden. Ceders groeien goed in lekkende, kalkarme grond. In de natuur worden ze gevonden in gemengde bossen van sparren, sparren, dennen en in ceder - pure cederbossen. In cultuur zijn ze populair in parkaanplantingen. De boom geeft de voorkeur aan een warm klimaat - in Siberië, zowel in het westen als in het oosten, en in Karelië heeft hij geen wortels vanwege de vorst.
De Siberische ceder kenmerkt zich door een dikke, vaak meervoudige kroon met dikke takken. De stam is slank, vertakt boven menselijke groei, bedekt met een bruinrode of grijsachtige schors in kleine scheurtjes, aan de bovenkant is hij bruingeel, geplateerd. De tak is gedraaid. De scheuten van vorig jaar zijn bruin, bedekt met lange rode haren.De schors is dun, wat de ceder gevoelig maakt voor mechanische schade (inclusief geplet bij het oogsten van zaden), het binnendringen van schimmelinfecties en branden in de stam vergemakkelijkt. De naalden zijn lang, zacht, driehoekig, met 5 naalden in een bosje, kleven aan de takken van 10-11 jaar in plaats van 6-7 jaar in het westelijke deel van het cedergebied. De structuur van de naalden helpt de boom om de minste hoeveelheid vocht te verdampen.
De naalden zijn donkergroen met een blauwachtige bloei, 6-14 centimeter lang, zacht, driehoekig in doorsnede, licht gekarteld, groeien in trossen met vijf naalden in een bos.
Het wortelstelsel bestaat uit een korte kernwortel, waarvan de zijwortels zich afwenden. Deze laatste eindigen met kleine wortelharen, aan de uiteinden waarvan zich mycorrhiza ontwikkelen. Op goed doorlatende, bijzonder lichte, mechanische bodems met een korte kernwortel (tot 40-50 centimeter), ontwikkelen ceders krachtige verankerende wortels die doordringen tot een diepte van 2-3 meter. De ankerwortels zusammen met de wortelpoten zorgen voor de stabiliteit van een sterke stam en kruin.
Het groeiseizoen van de ceder is erg kort (40-45 dagen per jaar).
Siberische ceder is een eenhuizige, aparte plant, dat wil zeggen dat mannelijke en vrouwelijke kegels aan dezelfde boom zitten. De plant is anemofiel. Bestuiving vindt plaats met behulp van de wind. Mannelijke aartjes worden verzameld aan de basis van de scheut (de groei van het lopende jaar), vrouwelijke kegels worden gevormd aan de uiteinden van de groeischeuten wanneer de laatste stoppen met groeien nabij de apicale nier. Helmknoppen op hun as dragen microsporofielen die aan de basis groter zijn dan aan de bovenkant. Op de as van de vrouwelijke kegels bevinden zich bedekkende schubben. In hun sinussen zitten zaadschubben met daarin twee zaadcellen. De zaadschubben aan de basis van de kegels zijn ook groter dan die aan de bovenkant.
De kegels zijn groot, langwerpig, eivormig, eerst paars en daarna bruin, 5-8 centimeter breed en tot 13 centimeter lang. De kegels rijpen 14-15 maanden. Elke bult bevat 30 tot 150 noten (cederzaden). De zaden zijn groot, zonder vleugels. Ceder begint na gemiddeld 60 jaar vruchten af te werpen, soms later. Van één boom kun je tot 12 kilo pure noten halen.
Het economische belang van cederbossen ligt voornamelijk in het oogsten van pijnboompitten die worden gebruikt voor voedsel, medicinale en parfum- en cosmetische doeleinden. Cederzaden (noten) zijn niet alleen in Siberië bekend, maar ook ver daarbuiten. Ze vertegenwoordigen een grote voedingswaarde, bevatten premium olie (tot 79,5%) ter vervanging van Provençaalse en amandelolie. Cederolie is transparant, strogeel van kleur, heeft een aangename geur en heeft uitstekende technische eigenschappen: het wordt gebruikt in microscopische technologie, maar ook bij de vervaardiging van bepaalde medicijnen.
Pijnboompittencakes worden gebruikt om de beste soorten halva en ander zoetwaren te maken. In hun voedingswaarde zijn boterkoeken superieur aan vlees, groenten, brood. Van de kern van pijnboompitten kun je «plantencrème» maken, wat wordt aanbevolen in het dieet van verzwakte en zieke kinderen.
De bevolking van de Oeral en Siberië kent al lang de helende eigenschappen van de Siberische ceder en gebruikt niet alleen zaden, maar ook naalden en de schil van de noten als medicijnen. De dop van pijnboompitten bevat tannines en kan worden gebruikt om een bruine kleur te krijgen.
Voor elke ton geëxtraheerde noten zijn er twee ton kegelschubben waaruit taniden, beestjes en kleurstoffen kunnen worden geëxtraheerd.
De hars van de Siberische ceder, in de volksmond een levend wezen genoemd vanwege zijn vermogen om wonden te genezen, heeft ook grote genezende krachten. Inwoners van Siberië en de Oeral hebben de genezende eigenschappen van levende wezens al lang ontdekt en geoogst voor medicinale doeleinden. Tegenwoordig wordt cederhars gebruikt om terpentijn en colofonium te maken. De helende eigenschappen van cedernaalden zijn bekend. Het bevat veel biologisch actieve stoffen die een helende en stimulerende werking hebben. Siberische cedernaalden zijn rijk aan ascorbinezuur (vitamine C) en caroteen. Van de naalden worden vitaminedranken en reumabaden gemaakt.
Industrieel oogsten van cederhout wordt niet uitgevoerd. Cederhout met een geelachtig wit spinthout en een roodachtig gele kern, licht, stevig, met karakteristiek aroma en mooie textuur, goed gesneden, verwerkt en gepolijst, goed materiaal voor timmerwerk en afwerking, voor het maken van etuis en diverse ambachten (kisten, kisten , fineer, enz.). Cederhout heeft ook goede resonantie-eigenschappen en wordt gebruikt om muziekinstrumenten te maken. Bovendien heeft cederhout desinfecterende eigenschappen en geeft het essentiële oliën af aan de lucht, waardoor het van onschatbare waarde is in het interieurontwerp.
Van alle coniferen is de Siberische ceder de meest rookbestendige boom en kan hij worden gekweekt voor landschapsarchitectuur in grote industriële steden.
